شـــــهـــــیــــــــــد ایـــــــــــران

زندگی به سبک شهدا

ما تا آخرین نفر و تا آخرین منزل و تا آخرین قطرۀ خون،

برای اعتلای کلمۀ « الله » ایستاده ایم.

منبع: صحیفه نور،ص199

نامه عملم است!

شب ها که خانه بود ، کاغذی را در دست میگرفت و علامت میزد.

شبی صدایم زد و گفت:«عیال،این کاغذ را دیده ای؟»

گفتم :«نه.چه هست؟»

گفت:«نامۀ عملم است!حساب وکتاب کارهایم.می خواهم بدانم هر روز دل چند نفر را شکسته ام،

با چند نفر خوب بوده ام و چه کار هایی کرده ام.همۀ این هارا می نویسم.گفتم نشان تو هم بدهم.

شاید دوست داشتی برای خودت درست کنی.»

نک:راضیه رضاپور/آخرین معادله/ص161

شــــهـــید محمد علی خورشاهی

زندگی به سبک شهدا

شـــــــــــــــهدا شمع محفل دوستان اند. شــــــــــهدا در قــهـقــه مستانه شان و در شادی ِ وصولشان «عِندَ رَبِّهِم یُرزَقُونَ» اند.

و از نفوس مطمئنه ای هستند که مورد خطاب « فَادخُلِی فِی عِبادِی وَ ادخُلِی جَنَّتِی» پروردگارند.

آیه: فجر 29 و 30 منبع:صحیفه نور،ج21،ص148.

غیر مستقیم

هیچ وقت یادم نمی رود: روزی کفش های خودشان را واکس می زدند، کفش های مهدی ،پسر ارشدمان را هم واکس زدند.

گفتم:« چرا این کار را کردید؟»

گفت:«من نمی توانم مستقیم به پسرم بگویم که این کار را انجام بده، چون جوان است امکان دارد به او بَر بخورد.

می خواهم کفش هایش را واکس بزنم . عملاً این کار را به او بیاموزم.»

نک: ناصر طرهانی نژاد ، افلاکیان زمین ، ص 10 تا 15

شـــــــهــید علی صیاد شیرازی

زندگی به سبک شهدا

منطق ما ، منطق ملت ما، منطق مومنین، منطق قرآن است:« إنّا لِلّهِ وَ إنّا إلَیهِ راجِعُون »

با این منطق هیچ قدرتی نمی تواند مقابله کند. جمعیتی که ، ملتی که خود را از خدا می دانند

و همه چیز خود را از خدا می دانند و رفتن از اینجاغ را به سوی محبوب خود، مطلوب خود میدانند،

با این ملت نمی توانند مقابله کنند.آن که شهادت را در آغوش همچون عزیزی می پذیرند،آن کوردلان

نمی توانند مقابله کنند.

آیه در مطلب: بقره ، 156

منبع: صحیفه نور ، ج15، ص134

آخر مهربانی

زانوهایش همیشه خاکی بود.همیشه خدا.روزی راز این زانو های خاکی را از سید مجتبی پرسیدم.چیزی نگفت.

اصرار هم که کردم فایده نداشت. بعد از چند روز تحقیق متوجه شدم که او هر روز صبح مُصِر است

در برابر پدرش زانو بزند و دست های اورا ببوسد.این کار را هم آن قدر با طول تفسیر انجام می داد که زانو هایش

خاکی میشد.عجیب احترام پدر و مادر را داشت. در خانه ، هم همیشه همین طور بود. با مادرش ، با اعضای خانواده .

در خانه ، دیگر از آن چریک مبارز خبری نبود.آنجا دیگر سراسر جاذبه میشد. آخرِ مهربانی.

نک:محمد نیلچی، خدا بود و دیگر هیچ،ص71.

زندگی به سبک شهدا

آن هایی که به خدا اعتقاد ندارند و به روز جزا ، آن ها باید بترسند از موت. آن ها از شهادت باید بترسند.

ما و شاگردان مکتب توحید از شهادت نمی هراسیم.

صحیفه نور،ج7،ص182

اسیر که نیاورده ام!

انگار نه انگار از جبهه رسیده ایست؛از در که وارد شد، آستین ها را بالا زد و نشست کنار تشت لباس ها.

گفتم:« کار شما نیست. کار من است!»

خیلی جدی گفت:« یعنی می خواهی بگویی این قدر دست وپا چلفتی ام؟!»

گفتم :« نه بابا!می گویم این وظیفه من است.»

زُل زد توی چشمم هایم :« خانم جان! اسیر که نیاورده ام توی خانه ام.حالا بگذار این دو تکه رخت را هم ما بشوییم.»

نک:حسن سجادی پور،ققنوس و آتش،ص65

شــهــید حاج رضا شکری پور

زندگی به سبک شهدا

فداکاری شهیدان و گذشت خانواده ها و حضور رزمندگان ما بود که

ابر های تیره و تار آن روزگار دشوار را از افق زندگی این ملت زدود.

بیانات رهبر معظم انقلاب ( مد ظله العالی) ، 1مهر 1372.

یک مشت خاک بپاش به صورتم!

یادم هست یک بار این طور وصیت کرد:

« وقتی من را گذاشتید توی قبر، یک مشت خاک بپاش به صورتم.»

پرسیدم چرا ؟!

گفت :« برای اینکه به خودم بیایم و ببینم دنیایی که به آن دل بسته بودم و به خاطرش معصیت میکردم، یعنی همین.»

گفتم:مگر تو چقدر گناه کرده ای؟

گفت :« خدا دوست ندارد بنده هایش را رسوا کند.خودم میدانم چه کاره ام/»

شهید منوچهر مدق

مریم برادران، اینک شوکران 1، ص 64.